- hangi ‘k?’

 

kaçmak k ile başlar k ile biter 

kaçtınsa eğer biri yanına kardır 

kar alabildiğine içselken, alamadığına kendidir.

kendine aitsen serotonin olursun, değilsen morfine kadar yorulursun. 

kavramın sensen içinde, adapte etme hiç onu yemek masana, bırak bocalasın dursun.

keşfetmek cazipse kavramları, heybetlensin çevrendeki o gaflet kalabalık.

seninle büyüsün korku, zapt et onu ve ışığın yokluğunda kendini misliyle ortaya koy. biliyorum seslenmesen de gürültüye, tatminsizlik olarak doğmuşsun. kulaklarını tıkamaktan vazgeçtiğin an duyacaksın dalganın sesini. çarpacak önce, sonra ellerini gözlerine götürüp her şeyin bitebilirliği ile yüzleşeceksin. ayakların takılacak, kaçmak içeren herhangi bir k’ye. kaçmayacaksın, kaçamayacaksın. kum tanesi zannettiğin o yumuşaklık bataklığın ta kendisi olacak. ağır olacak sonun, kendini dahi inandıracaksın o bitebilirliğe. yükselip uzaklaşan benliğine erişemeyen bedenine kızacaksın. yükseldiğin yerde karşılaşacaksın benimle. “hissediyor musun?” diyeceğim. hissediyor musun? katmanlar açıldıkça yakınlaşıyoruz, şeklen sen, şeklen ben iken, birlikte neden kutsallaşmıyoruz?